სტრესთანგამკლავება——ქეთაბაღაშვილი”“დიდურიცხოვრებისდაწყებამდე,საკუთართავთანრაღაცებისგარკვევამომიწია。”

”“დიდურმაცხოვრებამ,დაუგეგმავადმიღწეულმაწარმატებებმადაერთბაშადდამტყდარმაპასუხისმგებლობებმა,უნივერსიტეტშისემესტრისბოლოსტრესიდაშფოთვაყოველდღიურობადაქცია。აქამდეთუწელიწადშიორჯერ,ორ——ორიკვირითმიწევდამულტიტასკინგთანგამკლავება,ახლასაქმესთანდასაკუთართავთანბრძოლა,ყველაფრისმოსწრებადაერთდროულადრამდენიმეადგილასყოფნაყოველდღიურირუტინაგახდა。თუმცაგადაღლილდაგადაქანცულ,გაბრაზებულდაგანერვიულებულქეთასბავშვობიდანორგანულადჩემშიშეზრდილიპედანტიქეთაყველაფერსულაგებს,ყველასაქმესთავისადგილსუჩენსდაისემიდისდასაძინებლად。ამ”დიდური”ცხოვრებისდაწყებამდე,საკუთართავთანრაღაცებისგარკვევამომიწია。პირველი−მაშინაცკი,როცამგონია,რომგამოსავალიარარისდავერაფერსმოვასწრებ,უნდამჯეროდესსაკუთარითავისდაუნარის,ყველაზეგამოუვალისიტუაციიდანვიპოვოგზა。მეორე−სწორადგადავანაწილოსაქმეებიდღეებისმიხედვითდადღისგეგმისშეუსრულებლადარწავიდედასაძინებლად。ამდროსაღმოვაჩინეისიც,რომღამისსაათებშიუფროპროდუქტიულივარდარეჟიმიგადავაწყვე−ღამითვპასუხობელ。წერილებსდავწერსტატიებს,ვიტვირთავთავსგონებრივისამუშაოთი,დღისითკიცოტამეტხანსვაძლევთავსდაძინებისუფლებასდაშემდეგგამოძინებულივაგრძელებწინაღამითჩანიშნულიშეხვედრებისადასაქმეებისორგანიზებას。ცხადია,კომფორტისზონისპოვნისგარეშემუდმივსტრესშიდადაძაბულრიტმშიცხოვრებაწარმოუდგენელია。ჩემთვისმთელიკვირისდამძიმებულიმხრებისგათავისუფლება,პარასკევღამესთბილისურიმიწისქვეშეთისსტუმრობადამძიმეელექტრონულიმუსიკისფონზეამმხრებისგაფართხალებაა。 უცნაურია, მაგრამ ემოციურად და გონებრივად დაღლილი, ცეკვისგან დაღლით ვისვენებ. ამიტომ პარასკევი საღამო უპირობოდ მეკუთვნის მხოლოდ მე. მძიმე კვირის განმავლობაში აუცილებლად უნდა ვიპოვო დრო ლიტერატურისთვის და წერისთვის. ამ დროს საკუთარ თავთან დარჩენას, საქმისგან გამოთიშვას, ფიქრს და თავის გამოკვებას ვახერხებ, რაც ემოციურად მეხმარება საქმის გაგრძელებაში და საკუთარი თავის რწმენის არდაკარგვაში. ეს უკანასკნელი ყველაზე დიდი რისკია სტრესის დროს. თუმცა, ყველაზე კარგად ძალების აღდგენას ჩემი საყვარელი საქმიანობისას − მარტო მოგზაურობისას, ხეტიალისას, უცხო ადამიანების გაცნობისას და მათთან საუბრისას ვახერხებ. ახლახან აღმოვაჩინე, რომ ეს ხეტიალი შენობებს შორის კი არა, ბუნებასთან სიახლოვისას უფრო მსიამოვნებს. ამიტომ ჩემი განტვირთვის საშუალებებს ლაშქრობა, კარავში ძილი, მზის სხივებთან ერთად გაღვიძება, წვიმისგან დასველებული მიწის სუნით ნესტოების გამოტენვა და დანამულ ფოთლებთან თამაში დაემატა. „დიდურმა" ცხოვრებამ ჩემი „ბავშვური" თამაშიც გამახსენა: თუ დავალებას დავწერ, დედა ეზოში თამაშის უფლებას მომცემს. ახლა ჩემი თავიც მე ვარ და დედაჩემიც. თუ ყველაფერს მოვასწრებ, to do list-ში ყველა დავალებას გავამწვანებ, საკუთარ თავს გართობის, განტვირთვისა და ყველაფრის კეთების უფლებას მივცემ, რაც მიყვარს. ასე გამოდის, რომ ერთდროულად „ორ (სინამდვილეში− ბევრად მეტ) კურდღელს ვიჭერ", საქმეც გაკეთებულია და მეც ბედნიერი ვარ.