我的名字是ადამიანიერთიკომპლექსურიმთლიანობაადარაცუნდამკვეთრადჰქონდესგამიჯნულიკარიერულიდაპირადისფეროები

თუკარგადდავაკვირდებით,აღმოვაჩენთ,რომნებისმიერიდაყოფაპროფესიულდაარაპროფესიულდილემებსშორისპირობითია。ადამიანიერთიკომპლექსურიმთლიანობაადარაცუნდამკვეთრადჰქონდესგამიჯნულიკარიერულიდაპირადისფეროები,ისვერგაურბისიმსინამდვილეს,რომპირველიმეორეზემოქმედებსდაპირიქით。წარმატებისსაყოველთაოდცნობილირეცეპტისმიხედვით,სამსახურშიმისვლამდეპირადიპრობლემებიშინუნდადავტოვოთდასამსახურისხურჯინიშინარუნდაწავიძღვანიოთ。。თეორიულითვალსაზრისით,ადამიანსხელეწიფება,განაცალკეოსსამსახურებრივიდაარასამსახურებრივისაკითხებიერთმანეთისგან。თუმცა,სიღრმისეულიდაკვირვებისგარეშე,ხშირადძალიანრთულიაერთმანეთისგანგაიმიჯნოსემოციურიმდგომარეობები,რომლებიცადამიანისცხოვრებისსხვადასხვასფეროსუკავშირდება。

ნებისმიერიკარგადნასწავლიდაკვალიფიციურიპროფესიონალისუკანდგასადამიანი,რომლისხედვა,მსოფლმხედველობრივისაზრისი,ღირებულებებიდაქცევისმოდელებიოდესღაცსადღაცჩამოყალიბდა。ამთვალსაზრისით,აღზრდასადამშობლებთანურთიერთობასგანმსაზღვრელიმნიშვნელობაენიჭება。ცნობილიფსიქოლოგი,ესტერპერელიაღზრდისსამმოდელზესაუბრობს。

პირველშემთხვევაშიმშობელიშვილსშთააგონებსცნობისმოყვარედათავგადასავლებისმაძიებელიიყოს。ასეთიაღზრდაადამიანსადრეულიასაკიდანვენდობასუყალიბებსსამყაროსადაადამიანებისმიმართ。ამპარადიგმითცხოვრებასაინტერესოდაგამოწვევებითსავსემოგზაურობაა,რომელშიცმშობელიშვილსლოცვა——კურთხევითუშვებსდაშეახსენებს,რომსაჭიროებისშემთხვევაში,ისმისსაყრდენადრჩება。ასეთადამიანებსნაკლებადაწუხებთთვითშეფასებისპრობლემაანაღიარებისმოთხოვნილებისდეფიციტი。ისინინაკლებადუჩივიანუსიყვარულობასანერთფეროვნებას。ასეთიაღზრდისადამოპყრობისშედეგად,ადამიანებსპირიქით−გამუდმებითსაკონტაქტოწრისგაფართოებისადაახალიშესაძლებლობებისძიებისუწყვეტფერხულშიყოფნასურთ;არეზარებათშრომადასაკუთარიშრომისშედეგისშერგებაციციან。

აღზრდისმეორემოდელიადამიანსცხოვრებისმიმართპესიმისტურდაუნდობლობითგაჯერებულპერსპექტივასსთავაზობს。ამსაზრისისმიხედვით,ცხოვრებაომია,ადამიანიკიულმობელიცხოველი。ამპარადიგმაშიწარმატებაგამართლებაა,ბედნიერებაკიილუზია。ამთვალსაწიერშიშრომატანჯვასთან,ტანჯვაკიცხოვრებასთანარისგაიგივებული。ძნელიწარმოსადგენიარარის,რომასეთშემთხვევაშიადამიანებსსულმცირეშეკავებულიაგრესიისპრობლემააწუხებთსაკუთარიგულუბრყვილობისგამო。როგორცწესი,ასეთიაღზრდაადამიანსსაკუთარბრაზშიჩარჩენასადამუდმივგარიყულობასუქადის。ესმოდელიადამიანსმიჯაჭვულობებისმიდრეკილებასუყალიბებსდაართმევსსაკუთარიშესაძლებლობებისგამოცდისგამბედაობას。

我是说，我是说，我是说，我是说，我是说，我是说，我是说，我是说，我是说。მოცემულმოდელშიმშობელიფორმალურადთავისუფლებასაძლევსშვილს,მაგრამსინამდვილეშისინანულისადადანაშაულისგანცდასთესავსმასში。თუპირველშემთხვევაშიმშობელიშვილსეტყოდა:“წადი,იცხოვრე,იბედნიერე”,მეორეშიკი:“არწახვიდე,დაიღუპები”,მესამემოდელშიმშობელიდანანებითმიმართავსშვილს:“წადი,წადი,შვილო,დამემივხედავჩემსთავსრამენაირად”。კოგნიტიურიდისონანსისთვისდამახასიათებელიორაზროვნებასრულიადფიტავსადამიანსფსიქიკურიენერგიისგანდაარაძლევსმასსაშუალებას,სრულფასოვნადიცხოვროსდაშეირგოსსაკუთარიწარმატებები。ასეთიპატერნითაღზრდილიადამიანები,პერელისმიხედვით,სერიოზულწარმატებებსაღწევენდაარცშრომაზეამბობენუარს,მაგრამისინიგამუდმებითუკანიყურებიანდაარაძლევენსაკუთართავსწინღირსისისწრაფითადათავდაჯერებულობითგაჭრისუფლებას。

დანაშაულისგანცდაზოგადადადამიანურიაზროვნებისნაწილია。თუჯორდანპიტერსონსდავუჯერებთ,დანაშაულისგანცდაისმენტალურიმემკვიდრეობაა,რომელსაცბიბლიურისიუჟეტისრწმენაგადმოგვცემს。თუმცა,როგორცუნდაიყოს,აღზრდისმოდელიმნიშვნელოვნადგანსაზღვრავსადამიანისქცევისპატერნებსდაღირებულებათასისტემას。სანამადამიანიგაუცნობიერებელიარაკომპეტენტურობისსაფეხურზეიმყოფება,როდესაცმანარციცისის,თურაარიცის,იგიინერციითმიყვებაოჯახის,სოციუმისადასხვადასხვასისტემისმიერნაკარნახევწესებს。თუმცა,ადამიანისცხოვრებაშიდგებამომენტი,როდესაცგარემომისგანსერიოზულტრანსფორმაციასმოითხოვს。ესისპროცესია,როდესაცადამიანინელ——ნელაყველაფრისეჭვქვეშდაყენებასიწყებსდასაკუთარითავისხელახალიაღზრდისნაკადშისათითაოდგადააფასებსყველაღირებულებასადასაზრისს。საკუთართავზესაფუძვლიანადნამუშევარიადამიანი,მისიბავშვობისსცენარისმიუხედავად,გამოდისკრიზისიდანდაპოზიტიურადმოაზროვნე,განვითარებაზეორიენტირებულ,ჯანსაღსოციალურარსებადყალიბდება。სამსახურებრივჭრილშიასეთითანამშრომლებიმადლიერებითგამოირჩევიან。ისინიგანსაკუთრებულადაფასებენკეთილგანწყობილგარემოს,ზრუნვას,სიყვარულსადაშესაძლებლობებს,რომლებიცბავშვობაშიდააკლდათ。მსგავსიცხოვრებისეულიგამოცდილებისლიდერებიკიმაღალიემოციურიინტელექტითგამოირჩევიან。 ისინი წარმატებით ახერხებენ, თავად იქცნენ იმ რწმენისა და სიყვარულის გამტარ ჯანსაღ არხად, რომელიც თავის დროზე დააკლდათ. ასეთი ლიდერები უბრალოებით, პასუხისმგებლობის მაღალი გრძნობით, ემოციური ემპათიისა და შთაგონების უნარით გამოირჩევიან.

იყოდრო,როდესაცთვითშემეცნებაფუფუნებისადაარჩევანისსაგანსწარმოადგენდა。ჩვენსდროშისაკუთარითავისშემეცნებისგარეშეადამიანისრულყოფილადცხოვრებისვერცერთსფეროშივერრეალიზდება。როგორიბავშვობადააღზრდისმოდელიცუნდაჰქონდესადამიანს,არასდროსააზედმეტისაკუთარწარსულშიჩახედვა,იქმიღებულიგამოცდილებისგადაფასება,იქიდანძვირფასიჯილდოებისწამოღებადაარასაჭიროპროგრამებისგადაწერა。ყველაწარმატებულიადამიანისაკუთართავთანომშიგამარჯვებულიგმირია,რომელმაცმრავალიწყენისადაიმედგაცრუებისმიუხედავად,საკუთართავშირწმენა,მადლიერებადასიყვარულიიპოვა。